zondag 3 februari 2019

Tijd van dubbele gevoelens

Hoi Lieve mensen,

Hier weer een update over hoe het met mij gaat.
Op dit moment gaat het wel redelijk.

Afgelopen weken wel wat stress gehad rondom mijn auto.
Kan ik hem laten repareren of moet ik hem toch verkopen?
Voor nu heb ik hem toch laten repareren. Ik hoop de auto morgen te kunnen ophalen.
Joepie. Ik had vorige week een andere keuze gemaakt. Maar ik heb toch maar naar mijn lieve paps geluisterd en de auto naar een ander adresje gebracht. Fieuw scheelt een hoop centen.

Verder ben ik bezig met 3 begeleiders of ik op de eikenhorst wil blijven wonen. Of dat ik naar een ander woonvorm ga verhuizen? Waarom omdat ik vastloop in mijn kunnen. En we zijn er achter gekomen dat ik onbewust laks begin te worden met div zaken. Dit is niet wat de bedoeling is.
En dat wil ik ook niet. Ik ben iemand die graag (grote) stappen maakt. Dit kan natuurlijk niet.
Ik ben aan het leren om kleinere stapjes te nemen om grote dingen te gaan bereiken.

Aan de ene kant heb ik een hele fijne plek waar ik nu woon. Maar aan de andere kant wil ik een volgende stap maken. Dus ik schommel een beetje tussen beschermd blijven wonen of zelfstandig wonen met ambulante hulp. Wat ik nu dus ga onderzoeken. Deze woonvormen heb ik met 1 begeleidster al een beetje uitgeschreven. Ik wil duidelijkheid. En nu merk ik ook dat ik vorige week met een 3 gesprek toch een verkeerde keuze heb gemaakt. Wat? Dat kan ik nu even niet delen.

Gaat wel goed komen denk ik. Komende week weer een aantal afspraken staan. Zoals, 3 gesprekken binnen het wonen. 1 met Eleos, en 1 met UWV. Spannende week dus weer. En zaterdag komt een lieve vriendin langs. Dan ga ik dus weer lekker ontspannen!!!

Ik kijk uit naar wat God voor mij in petto heeft!!

Ik geloof dat het wel goed gaat komen.

Wat ik wel weet is dat ik komend jaar nog beter naar mijn grenzen moet kijken.
Veel vaker er ook weer op uit moet gaan. Want ik meer dat ik weer een beetje in mijn isolement terecht kom waar ik van hoopte dat die weg zou blijven.
Ook wil ik wat liever naar mezelf zijn. Ik kan vaak zo kritisch zijn naar mij zelf. Mezelf op de kop geven omdat ik weer iets niet heb gedaan of omdat ik weer teveel had gedaan op een dag. mmm dilemma's.

Ook wil ik dit jaar toch vaker in mijn netwerk om hulp vragen en niet elke keer bij de begeleiding. Want ja ik kan niet altijd blijven leunen op de begeleiding.

Ik ga voor nu weer effe stoppen met deze blog.

Ik hoop dat jullie weer een beetje op de hoogte zijn van mijn strubbels en fijne momenten.

Liefs,

Ilse