Jaja ook ik begin aan een blog.

De afgelopen maanden is er veel dingen gebeurd.

In mei kreeg ik te horen dat ik 10 juni op de Eikenhorst kon wonen.
Oh wat was dat een opluchting. Eindelijk een plek waar ik echt tot rust kan komen.
Heb 4 jaar op de Kade gewoond. Toevallig in de week van 10 juni woonde ik er anders precies 4 jaar.
Alleen de week eerder kwam m'n oud begeleider tot een geweldig idee. Om paar dagen bij mn ouders te slapen.
Want mn kamer was gewoon een puinhoop. De mensen die me goed genoeg kennen weten dat het voor mij niks nieuws is. Want ja als ik druk was in mn hoofd dat was mn kamer een soort van oorlogsgebied. Je moest over dingen heen springen.
Ik heb dus tot vrijdag bij mn ouders geslapen. En ja ik ben iemand die van alles wil.
Had paar maand eerder een boeking gedaan voor opwekking met overnachting op het terrein.
Dat was een top weekend!!! Heb er zeker van genoten. Ben er samen met mensen van werkgroep geweest. Het was zeker een goede tijd.

Maandag kwam ik toen terug van opwekking. Heb toen nog even de laatste dingen gewassen/ingepakt. S'avonds weer bij mn ouders geslapen.

En de volgende ochtend rond half 9 richting de stad gegaan met het autootje van mn moeder.
De auto vol geladen met dozen. En toen richting de Eikenhorst gereden. Ik kreeg rond 9.15 de sleutel. Oeh dat voelde zooooooooow goed. Een nieuwe hoofdstuk kan beginnen.

Die ochtend met werkbegeleider weer richting de Kade gegaan om de meubels en al die troep naar de Eikenhorst te brengen. Voelde zo goed. S'middags kwam lieve Marieke langs om te helpen uitpakken en inrichten. Was geniaal. Ook nog effe wat foto's geschoten van onze gekke buien.
Ik zal ze maar niet plaatsen.

Die nacht heb ik ook gelijk op mn nieuwe kamer geslapen.
De volgende dag weer met werkbegeleider en bus richting de kade gegaan om de bus weer vol te gooien.

Jaja in 2 dagen was mijn kamer leeg. Had ik totaal niet verwacht.
De 2 weken erop volgend was ik bekaf. En toen de 3/4 week van juni de laatste dingen gedaan als kamer schoonmaken en dat soort gedoe.

Vanaf eind juli volgde er een minder leuke periode namelijk. Ik kwam zo tot rust, dat de gebeurtenissen van de afgelopen jaren weer naar boven kwamen. Ik werd helaas weer depressief.
Deze depressieve periode heeft er toe geleid dat ik 3de week van augustus opgenomen moest worden. Om dat de depressie me zo meenam dat ik bepaalde gedachtes kreeg.

In de 2,5 week dat ik voor time-out naar de fontein van Eleos in Bosch en Duin ging.
Zijn deze depressieve klachten gelukkig verdwenen. In de tijd dat ik daar was.

Kwam ik er achter dat ik gewoon zo overprikkeld ben geraakt. Ik heb zoveel van mezelf gevraagd.
Wilde overal aan meedoen, mezelf bewijzen dat ik dingen wel kon. Altijd maar gevochten.

Mensen kunnen niet zeggen dat ik geen doorzettingsvermogen heb hihi. Maar weet nu dat het te veel was van het goede. Vorig jaar heb ik de activiteiten die ik bij het Rode Kruis deed moeten stop zetten omdat ik zowel de lessen als de evenementen niet meer trok. Vond/vind het zo rot. Heb er zo veel van genoten de afgelopen jaren, had leuke collega's en wil heel graag andere mensen helpen door de hulpverlening. Heb tot mei de sociale hulp gedraaid. dat was geweldig. Heerlijk met die ouderen bezig in het Feithenhof, zoals met de breien, theeleuten, spelletjes doen en veel kletsen (houd ik helemaal niet van natuurlijk). Geweldig.

Maar ja de komende maanden heb ik een rust programma.
Komende tijd geen drukke dingen opzoeken als winkelen, naar kerk gaan, of naar werkgroep/jeugdgroep. Ik probeer zo nu en dan wel naar de werkgroep te gaan. En dan alleen met de mededelingen er bij te zijn en de zangdienst. Dat zijn de minst drukke activiteiten.
Zal veel gaan schilderen, onder begeleiding boodschappen doen, tot vervelends toe kleuren, de gebruikelijke gesprekken met Eleos/Ebc

Door deze donkere periode merk ik echt dat God bij me is. Dat hij me draagt door deze periode.
Luister veel christelijke muziek, wat me ook weer tot denken zet, hoop via de muziek zo ook inspiratie te krijgen om te schilderen. En Gods genade te laten zien.

In de 2,5 week dat ik in Bosch en Duin was heb ik mensen met wie ik op de gesloten afdeling zat kunnen bemoedigen met diverse bijbelteksten. Zoals:

Jesaja 43:4,5
Je bent zo kostbaar in mijn ogen, zo waardevol, en ik houd zo veel van je, dat ik je de mensheid geef in ruil voor jou, ja alle volken om jou te behouden. Wees niet bang want ik ben bij je. Ik haal je nakomelingen uit het oosten terug, uit het westen breng ik jullie bijeen.

Hoe gaaf is dat! Heb mogen ervaren dat ik echt wel kostbaar ben, en dat ik niet bang hoef te zijn. Soms is dat lastig om het zo te zien, maar het is waar!!!!
Hij is er bij en wil je dragen. God is zo liefdevol. Soms willen we dat niet zien. En kijken we er omheen. Maar geniet van zijn schepping. Hij heeft alles geschapen naar zijn beeld.
Denk je dat God al die oorlogen wil hebben nee. God is een God van Liefde. Hij wil geen kwaad in de wereld. Maar we ervaren nu dat de Eindtijd nadert, in het begin vond ik het eng. Maar ik verheug me erop om Jezus te ontmoeten!!! Hij is voor al onze zonden aan het kruis gedaan. Daar mogen we dankbaar voor zijn. Hij wil de pijn weg nemen die ons is aan gedaan. Hij wil niet dat we ons zelf wat aan doen.

We mogen kijken naar wat God voor ogen heeft.
Want zo staat in Jeremia 29:11-14
11 Mijn plan met jullie staat vast - spreekt de Heer. -  Ik heb jullie geluk voor ogen, niet jullie ongeluk: Ik zal jullie een hoopvolle toekomst geven.
12 Jullie zullen mij aanroepen en tot mij bidden, en ik zal naar jullie luisteren.
13 Jullie zullen mij zoeken en ook vinden als jullie mij tenminste met hart en ziel zoeken.
14 Ik zal me door jullie laten vinden - spreekt de Heer- en ik zal in je lot een keer brengen. Ik zal jullie samenbrengen uit alle volken en plaatsen waarheen ik jullie verbannen heb - Spreekt de Heer - en je laten terugkeren naar Jeruzalem, waaruit ik je heb laten wegvoeren.

De laatste gedeelte van vers 14 klinkt niet heel positief. Maar toch bedoeld hij het goed.
Wij mogen uitkijken naar wat Hij voor ogen heeft!!!

Ik hoop dat ik jullie een beeld heb gegeven hoe ik nu in het leven sta.
En ik hoop dat ik jullie toch heb kunnen bemoedigen door de bijbelteksten.

Ik weet dat ik er mag zijn!!

Gods rijke zegen,

Veel liefs,

Ilse