woensdag 13 november 2019

Teleurstelling / doorgaan

Heey heey,

Hier weer een berichtje vanuit Oldebroek.

Ik ben weer met veel zaken bezig. Zowel bij Eleos, EBC en  als bij de Bakzolder!!!
En yeey ik heb een ander matras sinds oktober!!!

Half oktober heb ik mijn Proces Evaluatie gehad op de Eikenhorst.
Er komt er op neer dat ze op zich tevreden met hoe mijn proces hier gaat.
Wel kwam er uit op dat ik met teveel doelen bezig ben. Hierdoor overzie ik veel dingen niet.

Ook hebben we veel dingen ondernomen hoe ik dingen beter kan oppakken.
Hier zijn we achter gekomen dat ik het wel heel graag wil ondernemen. Maar dat ik me vaak niet tot dingen kan toe zetten. Dit heeft overigens niks met luiheid te maken. Maar heb niet genoeg overzicht en inzicht hoe ik het beste dingen kan oppakken. Hierdoor heb ik meer begeleiding nodig dan een gemiddelde bewoner hier :S Vraag vaak hulp bij stagiaires of groepswerkers om me te helpen opstarten met kamer opruimen. Ook merk ik de laatste tijd dat ik weer heel snel overprikkeld ben.
Dit heeft als gevolg dat ik mezelf vaak pijn doe. 

Hierdoor zit ik de laatste periode/maand vaak op kantoor om effe te spuien. 
Omdat ik het overzicht niet meer heb in mijn hoofd/agenda en al die andere dingen.
Dit vind ik dus eigenlijk helemaal niet leuk. Maar ik kan er gewoonweg niks aan doen.
Dit hoort gewoon bij me.

De laatste tijd ben ik weer wekelijks aan het hardlopen met een begeleider om mijn hoofd meer leeg te lopen. Merk dat ik dit wel erg prettig vind. Wie had dat ooit gedacht Ilse en hardlopen jaja dat kan ook nog.

In mijn vorige blog schreef ik dat ik bezig was met trauma therapie. Helaas is dit met goed overleg stop gezet omdat het me veel te veel energie kost. Afgelopen maandag had ik samen met mijn PB'er en een psycholoog hier een gesprek over. Nu gaan we nadenken om andere dingen in te zetten. Misschien wel PMT. of iets waar ik niet te veel bij moet praten/nadenken. Maar gewoon dingen moet gaan doen. Omdat ik al vaak genoeg in mijn denkhoofd zit.

Ook in mijn vorige blog schreef ik over het zoeken naar andere vrijwilligerswerk. Dit is gelukt.
Morgen voor de 4de keer naar de Bakzolder waar ik het goed naar mijn zin heb.
Ben benieuwd naar wat ik voor werkzaamheden mag doen. Het stickers plakken gaat me goed af en ik begreep vorige week dat ik morgen ook andere taken mag gaan doen.

Over het algemeen merk ik wel dat het steeds met golven gaat qua psychische dingen. De ene dag gaat het beter dan de andere dag. Als de ene dag het goed gaat verwacht ik dat ik de volgende dag op dezelfde voet verder kan. Maar dat werkt bij mij helaas niet. Dus veel dalen en veel pieken. Dat put mij eigenlijk wel heel erg uit. Daarom ben ik vaak snel oververmoeid of overprikkeld. Hierdoor beland ik s'middags vaak op bed om bij te tanken.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Qua geloofsleven gaat het met ups en downs. Zaterdag 2 weken geleden ben ik naar een concert geweest van SELA!!! Oh wat was het geweldig. Ik genoot er heel erg van. Dit is zeker van herhaling vatbaar!!!

Ik probeer geregeld naar de kerk te gaan. Maar soms lukt het me niet om de hele ochtend er te zijn.
Want ik zit vaak toch wel op een verkeerde plek waar ik juist heel veel prikkels binnen krijg van vaak wel kinderen of het geluid wat mega hard staat.

Dit was mijn update voor nu, ben effe helemaal leeg.

Groeten,
Ilse 

woensdag 25 september 2019

Een nieuwe fase in mijn leven.

Hoi lieve volgers,

De afgelopen 2 maand zijn er weer dingen in gang gezet.
Zoals bijv. trauma therapie bij Eleos, op zoek naar vrijwilligerswerk. En op zoek naar toch nog een andere woonvorm, dan alleen het kooiveen.

Zoals, hierboven staat beschreven ben ik vorige week gestart met trauma therapie bij Eleos. 
De eerste sessie was een soort proef. Deze week gestart met de eerste echte sessie.
Pfff. het was een heftige sessie, maar ergens ben ik ook trots op mezelf dat ik dit toch aan het doen ben. Ik wil mijn verleden achter me laten en verder gaan zonder al mijn sores. 

Wil graag weer de oude ik worden, vrolijk, een spring in het veld. Zonder dat ik snel in de stress schiet. Want daar loop ik zeker tegen aan.

Ik wil me niet snel van de leg laten brengen. (als je begrijpt wat ik bedoel).

Dat was effe het onderwerp Eleos voor nu.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ik ook een aantal weken op zoek naar de juiste vrijwilligersplek wat bij mij past.
Had wel een gesprek gehad bij de Voord, helaas zal dit het voor mij niks worden. Reden laat ik even achterwege.

Morgen hoop ik samen met een activeringscoach vanuit het EBC om de tafel te gaan. Om een nieuwe plan van aanpak maken. Vind het wel weer spannend hoor. Hoop zo gaat het dit keer wel goed gaat, zonder mijn valkuilen. En dat ik mijn passie in de administratie weer kan oppakken. En dat ik kan doen waar ik goed in ben.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Waar ik ook mee bezig ben is dat ik graag wil verhuizen. Omdat de wachttijd bij het Kooiveen een tijdje kan duren, ben ik met m'n lvb begeleider Joost op zoek naar een andere organisatie waar ik evt. ook bij zou kunnen wonen. Nu kwamen we uit bij s'Heerenloo locatie t' Harde. Nu komt het mooie, gister hebben we gebeld, en volgende week dinsdag hebben we een afspraak. Ik ben zo blij dat het zo snel kan. 

Zoals jullie hebben mee gekregen via FB is dat ik mijn auto heb moeten verkopen. 
Dit vond ik erg jammer. Maar het is toch wel een goede keuze geweest, omdat ik ook een evt. verhuizing in het vooruitzicht heb zitten. 

Verder ben ik me aan het oriënteren voor een goed matras. Want ik lig eigenlijk al te lang op een slecht matras. Ik lig namelijk in een kuil en de vering prikt zo'n beetje in mijn rug/zij.
ik ben op zoek naar een matras waar ik op mijn zij kan slapen, wat voor matras moet ik dan doen. Een middelhard of een stevig matras, en bij welke winkel wat wel te betalen is.

Zo dat was mijn blogje voor vandaag denk ik maar.

En ik ga zo mijn bedje maar verwarmen.

Trusten!!!

Liefs,
Ilse








zaterdag 27 juli 2019

ups en downs

Hoi,

Hier weer een blog van mijn kant.
Ik heb er weer 3 middelmatige maanden achter de rug.

Ik merk dat ik veel strijd ervaar in mijn leven. Dit heeft zo zijn weerslag op mijn emoties/slechte nachten. Ik merk dat ik door mijn meerdere beperkingen/ziektebeelden dat ik soms niet weet wat ik er mee aan moet. Hierdoor ben ik steeds vaker boos op mezelf. Waardoor ik mezelf wil pijnig.

Wat zijn de ergste beperkingen die ik ervaar?
Dat is dan toch ADD en PDD-NOS. Waarom: Omdat dit 2 oorlogsgebieden zijn in mijn hoofd die voor veel strijd zorgen.
En dan nog de LVB (licht verstandelijke beperking) die voor de verminderde verwerkingssnelheid zorgt en mijn werkgeheugen die niet de juiste dingen op die goede plek legt in mijn hoofd, en dat mijn korte termijn geheugen zo nu en dan met mij op de loop gaat.  Door deze combinatie kan ik vaak dingen niet overzien. Vaak is dat het schoonhouden van mij kamer een drama/of het opruimen van mijn kamer. Ook zijn er andere dingen die mij veel energie peil vaak op de schop gooit.
Bijv. een intensief gesprek met de begeleiding van het EBC of Eleos kan ik het max half uur volhouden. Maar ook met vriendinnen kan ik na 1 uur of soms 2 uur al helemaal dichtklappen waardoor ik niet of nauwelijks uit mijn woorden kom. Dan vind ik lastig om het aan te geven. Bang zijn dat ik ze teleurstel. Maar eigenlijk zou het een kracht kunnen zijn door dit wel aan te geven, waardoor ik beter mijn grenzen kan aangeven en er niet over heen ga. Dan is de batterij dan ook echt leeg. En moet ik de vriendinnen afspraak of het gesprek afronden.

Ook verjaardagen of andere gebeurtenissen kan ik vaak niet lang volhouden. Omdat ik te veel prikkels binnen krijg. En dan vooral met geluid en licht.
Wat gebeurd er als deze situatie zich voordoet?
Vaak ga ik of voor me uit kijken/raak afwezig. of ik word juist paniekerig en ga ik verdwaasd om me heen kijken. Half hyperventilerend contact proberen te zoeken met mensen. Die dan hopelijk een signaal van me oppakt.
Wil vaak proberen om het zo lang mogelijk vol te houden, maar dan juist ga ik dan over mijn eigen grenzen heen.

Zoals de meeste mensen wel weten is dat ik op zoek ben naar een vervolg woonplek. Nu kan ik jullie vertellen dat ik daadwerkelijk op de wachtlijst sta voor het kooiveen in Oldebroek. Dit zal bij stichting Philadelphia worden.
Bij deze woonplek word ik geholpen bij mijn lvb problematiek. En hoe ik dit het beste kan samenvoegen met die andere 2 pest gozers.

Waar kijk ik naar uit? Nou ik denk dan toch wel de verhuizing. Even een voorbeeldje : Het is geen studiootje met woon/slaap gedeelte. Maar een eigen appartement met balkonnetje en eigen slaapkamer en andere fijne bijkomstigheden.
Ben de eikenhorst wel een beetje beu. De mensen die er wonen zijn echt wel leuk, maar ik kan de veranderingen niet meer aan continu. Wisselingen qua begeleiders/bewoners en nog meer shit.

Waar ik ook tegen aan loop is: Dat is steeds minder qua prikkels kan verdragen. Raak daardoor de laatste tijd snel overprikkeld. Hierdoor ging het paar weken geleden weer even goed mis., omdat ik te hoge verwachtingen heb van mij zelf en anderen van mij. Dit vind ik samen een moeilijke combinatie.
Door deze gebeurtenissen is 2 weken geleden m'n medicatie opgehoogd zodat ik de prikkels beter kan verwerken.

Ook het warme weer zorgt voor extra prikkels, waardoor ik gemiddeld (Soms nog langer) 1 a 2 uur per dag extra bij moet tanken qua slaap. Ik slaap nu gemiddeld 10 a 12 uur per dag. Dat is voor een 'normaal' mens niet gezond. Maar ik heb m'n rust echt nodig. Vooral met dit weer dus.

Verder ga ik ook bezig met oude koeien uit de sloot halen qua gebeurtenissen uit het verleden, (ik merk nu dat het niet erg netjes is om dit zo gekscherend te zeggen. Ik wil er mee zeggen dat ik er helaas ook mee worstel. Wil het verleden achter me kunnen laten) waar ik nog steeds erg veel last van heb. Ik hoop binnenkort met Eleos hierover te kunnen praten en kijken wat ze me kunnen aanbieden qua zorg/therapie.  Ik heb deze gebeurtenissen te lang weggestopt waardoor ik de laatste 3 kwart jaar veel nachtmerries heb of flashbacks heb. Die zijn best heftig kan ik je vertellen.

Zo dat was effe een van mijn afschrijf momentjes die ik nodig had.

Was 1,5 maand geleden ook met deze blog bezig, maar ik had hem nog niet af en naar het zin. Nu heb ik hem zo aangepast dat het meer en beter qua overgangen op elkaar overloopt.
En dat jullie een betere inzicht krijgt in mijn chaotische levenswijze 😊😊😊 Beetje zelfspot mag hé.

Pfff net weer een afscheid gehad van een begeleidster die met zwangerschapsverlof/vakantie gaat.
Kan wel janken zo'n mooi mens is ze. Trinske we wensen je een fijne tijd toe met je zwangerschap + kids en man.

Ik kan nu weinig zinnigs meer zeggen.

Fijne avond!!!

Liefs, Ilse

zondag 21 april 2019

Update zoveel

Hoi lieve mensen,

Afgelopen week had ik weer zo'n enorme rot week, veel negatieve gedachten gehad. Ondanks het mooie weer😒

Wat ging er vooraf? Nou dat had te maken met dat ik mezelf enorm de druk opleg om goed te kunnen presteren. Ik wil zoveel dingen perfect kunnen doen.  Ik wil meer kunnen bereiken dat ik eigenlijk kan.
Maar dat lukt niet altijd blijkt wel weer. En dan loop ik dus weer tegen de muur van zelfverwijt op, veel negatieve en zeer sombere gedachtes.

Waarom dit elke keer gebeurd weet ik niet. Ik leer er blijkbaar elke keer niet van.

Om de negatieve denkgebeuren te doorbreken, dacht ik vrijdagavond om naar de Rafael gemeente te gaan. Dus zo gezegd zo gedaan, maar aan het einde van de dienst liep het in mijn hoofd volledig fout. De gedachtes gingen van kwaad tot erger. Mmm zo wilde ik het paasweekend niet in gaan. Eigenlijk wil ik hellemaal geen depressieve periodes meer hebben. Maar ja daar heb ik het blijkbaar niet voor het zeggen.

Mmm merk dat ik door het typen van deze blog dat mijn gedachtes alle kanten opgaan behalve de goede kant op. Ben erg afgeleid, mijn hoofd zit vol met indrukken van de dag. De vele zonuren in mijn lichaam. En zo kan ik wel even doorgaan...

Vanmiddag ben ik met mn broertje Peter (ook al is ie 26 hij blijft mijn kleine broertje) bij onze ouders geweest in Vollenhove. Die staan daar al weer voor de 14de seizoen daar op de camping. Was erg gezellig!!!

Wat ga ik de komende dagen doen?
Morgen ga ik naar een vriendin op 't Harde. Veel zin in!!

Verder heb ik woensdag een gesprek en een proces evaluatie op de Eikenhorst.
Oeps verder weet ik niet meer wat ik op de planning heb staan. Ik zie het wel weers.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Geloofsleven:
Daar gaat het wel redelijk mee. Merk dat ik de laatste tijd wel wat vaker boos op God ben. Zo van waarom laat God van alles gebeuren waar ik last van heb? Ik heb af en toe zo veel vragen. En dan durf ik dat niet met Hem te delen. 
Dan laat ik die dingen in mijn hoofd rond dwalen. En dat speelt dan weer parten in mijn doen en laten.

Ik merk dat ik begin vast te lopen in mijn hoofd. Dus ik stop met deze blog voor vandaag.
Had wat over pasen willen delen, maar dat laat mn hoofd niet toe.

Fijne paasdagen nog!!!
Liefs,
Ilse



dinsdag 5 maart 2019

Nieuwe fase in mijn leven

Hoi lieve lezers,

Hier weer een persoonlijke blog van mij.

Met mij gaat het eigenlijk met vallen en op staan wel redelijk.
Afgelopen 2 dagen waren het dagen van vallen maar goed.
Daar leer je ook weer van zeggen ze.

Ik ben met diverse doelen bezig waar ik best trots op ben.

- poging 100 om af te vallen,
- een nieuwe woonplek zoeken
- mijn andere ik ontdekken wie ik ben in Christus.
- Overgang naar andere kerkelijke gemeente.

Dat vind ik op zich hele mooie doelen om mee bezig te zijn.

Het afvallen dat wil niet echt lukken, heb veel hulpmiddelen die ik aan grijp, maar het is echt heel pittig merk ik. Een paar maand terug heb ik met mijn woonbegeleider mijn kasten leeg gehaald qua ongezonde dingen. Dat alleen al was een pittige situatie. Maar goed dat daar in merk ik dat ik steeds meer stand begin te houden. Wat ik vooral lastig vind is om nee te zeggen tegen lekkere dingen bij koffie/thee en toetjes weigeren. Mmm dat vind ik echt verrekte lastig.

Met de begeleiding heb ik nu afgesproken dat ik elke dag ga wandelen sowieso een half uurtje, later wat langer. Ook zal ik toch meer de fiets pakken. (s'avonds niet tenzij het steeds lichter wordt s'avonds). Ook zwem ik 1x in de week in wezep. Voornamelijk baantjes trekken. Voornamelijk op de dinsdag maar soms uitzondering naar de woensdag.

Een nieuw woonplek zoeken:
Jaja ik ben samen met begeleiding op zoek naar een andere woonplek. Dit is iets waar ik nu paar maand mee bezig ben. En ja ik vind het al knap dat ik dit zo lang mogelijk stil heb gehouden voor FB al een hele uitdaging 😎😎😎 Volgende maand heb ik een gesprek + rondleiding bij een organisatie die met LVB mensen werken. (LVB staat voor licht verstandelijk beperkt). En nee ik ga niet weg uit deze omgeving. Vind dit wel erg spannend. Omdat ik verhuizen heel lastig vind, en mijn ervaring met de laatste verhuizing naar de eikenhorst was verliep niet helemaal volgens plan. Na 2 maand leverde dat de eerste opname op in Bosch en Duin. Dat willen we natuurlijk zo goed mogelijk voorkomen.
Hier wil ik niet meer naar terug kijken maar goed. Het is wel gebeurd.

Ander identiteit aannemen.
Zoals de meeste mensen wel merken ben ik momenteel erg bezig met het geloof.
Hierdoor merk ik dat er verandering plaats vindt in mijn identiteit.
Waarin ik wel veel vast mee loop is dat ik zoveel persoonlijke/lichamelijke problemen heb dat ik mezelf niet accepteer hoe ik nu ben. Wil graag net als "normale" mensen functioneren. Maar dat lukt niet. Ben heel snel overprikkeld of oververmoeid. En dat belemmerd me enorm.
Daardoor ben ik vaak snel boos op mezelf waardoor ik niet weet hoe ik er mee om moet gaan. En mezelf daarom pijn te willen doen. Hier ga ik verder niet op in.

Doordat ik veel gesprekken heb met of begeleiding of andere lieve mensen zoals een Monique, Marieke en zo kan ik nog wel effe doorgaan qua namen noemen.
Veel al over het geloof. Ik ben erg opzoek naar wie ik ben in Christus. Wilkin van de Kamp heeft hier 1 boekje over geschreven. En nog een vervolg er op waar de titel niet van weet.
Van dat eerste boekje Wie je bent in Christus ga ik eind deze maand naar zo'n conferentie. Hier kijk ik heel erg naar uit.

Overgang naar andere Kerkelijke Gemeente.
Sinds vorig jaar juli ga ik nu naar de Rafael gemeente in Elburg. Waarom?
Omdat ik sowieso 1 jaar naar de Bijbelstudie ga van die Gemeente. En ik wilde kijken wat ik daar kon verwachten qua diensten. Na jaren niet constructueel naar de VEG te gaan door persoonlijke omstandigheden. Vond ik dat ik weer een nieuwe stap mocht maken.

Wat is Rafael voor gemeente? Dit is een pinkstergemeente waar op dit moment rond de 70 mensen/kinderen komen. Dus een redelijk kleine gemeente. Met veel aandacht voor elkaar, voor aanbidding. En als ik het even niet meer overzie kan ik even naar buiten gaan zonder dat ik raar wordt aangekeken. Ook wordt er nadat voorganger zijn verkondiging heeft gedaan, vaak een moment genomen om met elkaar in kleine groepjes voor dees of gene te gaan bidden. Dit vind ik persoonlijk heel fijn zo leer je de mensen ook op een andere manier kennen.

Na meerdere gesprekken te hebben gehad met gemeentelijk werker van de VEG heb ik alsnog besloten om me te laten overschrijven naar de Rafael. Ik sta volledig achter mijn keuze.
En na mail contact met de voorganger van de Rafael gaat dit binnenkort gebeuren.
Vind het wel lastig ook omdat ik ook wel een goede tijd heb gehad in de VEG. En veel steun heb mogen ontvangen. Denk ik dat dit de juiste keuze is.

Ik hoop dat ik jullie weer een beetje beeld heb mogen geven waar ik momenteel mee bezig ben.

Veel liefs,
Ilse




zondag 3 februari 2019

Tijd van dubbele gevoelens

Hoi Lieve mensen,

Hier weer een update over hoe het met mij gaat.
Op dit moment gaat het wel redelijk.

Afgelopen weken wel wat stress gehad rondom mijn auto.
Kan ik hem laten repareren of moet ik hem toch verkopen?
Voor nu heb ik hem toch laten repareren. Ik hoop de auto morgen te kunnen ophalen.
Joepie. Ik had vorige week een andere keuze gemaakt. Maar ik heb toch maar naar mijn lieve paps geluisterd en de auto naar een ander adresje gebracht. Fieuw scheelt een hoop centen.

Verder ben ik bezig met 3 begeleiders of ik op de eikenhorst wil blijven wonen. Of dat ik naar een ander woonvorm ga verhuizen? Waarom omdat ik vastloop in mijn kunnen. En we zijn er achter gekomen dat ik onbewust laks begin te worden met div zaken. Dit is niet wat de bedoeling is.
En dat wil ik ook niet. Ik ben iemand die graag (grote) stappen maakt. Dit kan natuurlijk niet.
Ik ben aan het leren om kleinere stapjes te nemen om grote dingen te gaan bereiken.

Aan de ene kant heb ik een hele fijne plek waar ik nu woon. Maar aan de andere kant wil ik een volgende stap maken. Dus ik schommel een beetje tussen beschermd blijven wonen of zelfstandig wonen met ambulante hulp. Wat ik nu dus ga onderzoeken. Deze woonvormen heb ik met 1 begeleidster al een beetje uitgeschreven. Ik wil duidelijkheid. En nu merk ik ook dat ik vorige week met een 3 gesprek toch een verkeerde keuze heb gemaakt. Wat? Dat kan ik nu even niet delen.

Gaat wel goed komen denk ik. Komende week weer een aantal afspraken staan. Zoals, 3 gesprekken binnen het wonen. 1 met Eleos, en 1 met UWV. Spannende week dus weer. En zaterdag komt een lieve vriendin langs. Dan ga ik dus weer lekker ontspannen!!!

Ik kijk uit naar wat God voor mij in petto heeft!!

Ik geloof dat het wel goed gaat komen.

Wat ik wel weet is dat ik komend jaar nog beter naar mijn grenzen moet kijken.
Veel vaker er ook weer op uit moet gaan. Want ik meer dat ik weer een beetje in mijn isolement terecht kom waar ik van hoopte dat die weg zou blijven.
Ook wil ik wat liever naar mezelf zijn. Ik kan vaak zo kritisch zijn naar mij zelf. Mezelf op de kop geven omdat ik weer iets niet heb gedaan of omdat ik weer teveel had gedaan op een dag. mmm dilemma's.

Ook wil ik dit jaar toch vaker in mijn netwerk om hulp vragen en niet elke keer bij de begeleiding. Want ja ik kan niet altijd blijven leunen op de begeleiding.

Ik ga voor nu weer effe stoppen met deze blog.

Ik hoop dat jullie weer een beetje op de hoogte zijn van mijn strubbels en fijne momenten.

Liefs,

Ilse