Hier weer een berichtje uit Oldebroek.
De afgelopen weken zijn voorbij geslopen. Ik merk dat de weken heel langzaam gaan.
Ik beleef na mijn idee heel weinig dingen.
Ook merk ik dat de laatste 2 weken heel snel overprikkeld raak.
Wat merk ik? Ik slaap vaak s'middags af en toe om bij te komen van de activiteiten. Ergens vind ik dat ook wel frustrerend.
S'nachts droom of heb ik nachtmerries. Mijn hoofd heeft dan rare fantasieën en het kan maar zo zijn dat er mensen in voorkomen met wie ik die dag contact heb gehad. Of dat er hele nare dingen gebeuren in mijn dromen. Soms gewoon te bizar voor woorden.
Ik blijk dan gewoon mijn dag te verwerken. Maar ik vind het maar niks, soms schrik ik gewoon wakker.
Zoals ik ook al aangaf is dat ik weer heel vaak overprikkeld raak door gebeurtenissen, te veel drukte achter elkaar of afspraken die anders verlopen dan verwacht en ga zo maar door.
Ik heb soms dan zo'n zin om de boel in het fundament bij elkaar te schreeuwen. Maar dat doe ik dan toch maar niet omdat er ook andere mensen hier wonen die snel geprikkeld kunnen reageren.
Soms heb ik zo'n hekel aan mij zelf/ aan de situatie waar ik in zit.
Soms denk ik waarom heeft God mij laten geboren worden. Ik kan weinig hebben. Ben vaak teleurgesteld in mijzelf. Ben heel erg kritisch. Kan totaal niet positief over mezelf praten omdat ik dan bang ben dat anderen mij te popy jopy vinden of zoiets dergelijks.
Voor mij gevoel zijn er veel mensen teleurgesteld in mij. Omdat ik dingen niet bereik in het leven zoals ze het voor mij in petto hebben.
Maar jah. Ik vind het zo naar.
Wat moet ik nou met mezelf aan. PFFF
Sorry het is wel een erg dramatische blog. Maar op dit moment kan ik alleen maar zo denken.
Willen jullie bidden voor mij? Voor rust en acceptatie voor mijn situatie. Alvast bedankt.
Groeten,
Ilse
