We begonnen het jaar in lockdown en eindigen in lockdown.
Mmm dat klinkt al niet zo positief, maar goed.
Ik ben net begonnen met deze blog.
Wat een jaar zeg, voor mij was het een goed jaar om mezelf te zien groeien.
Leer mijn grenzen steeds beter te leren kennen. Ook kan ik het beter aangeven wat ik wel of niet prettig vind.
Doordat ik nu 1,5 jaar in Putten woon, leer ik de mensen steeds een beetje beter kennen die binnen de stichting wonen.
Veel mensen vragen hoe het is om daar te wonen. Nou het bevalt me super!!!!
Ik kom steeds meer tot rust, weet wat ik kan verwachten.
Woon op een fijne groep met leuke mensen, ieder met z'n eigen stukje.
Half juni afgelopen jaar ben ik een beetje gaan uitbreiden qua werkuren. Van 3 ochtenden werken naar 5/6 ochtenden werken. De 6de dag is op de zaterdag voor werkzaamheden in de lunchroom Ons Plekje. De meeste mensen van de stichting hebben normaal gesproken 1 compensatie dag, maar omdat ik nog 4 uurtjes per dag werk, vinden ze het beter dat ik dan 6 dagen werk. Dit gebeurd 1x in de maand. Dus dat valt mee.
Nu komt het mooiste. Ik heb aangegeven bij de beg (begeleiding) van de lunchroom dat ik er open voor sta om 1 uur extra aan de slag te gaan. Dit zou dan 2 a 3 keer in de week zijn. Leuk toch. En misschien dat ik een dag extra in de lunchroom ga werken, en minder evt in de winkel. Maar daar gaan ze het nog overhebben.
Maar goed dat vind ik al helemaal super.
Stapje bij beetje krijg ik steeds meer energie.
Zoals de meeste van jullie wel weten, heb ik de laatste jaren veel pijn om mijn rechtervoet. Blijkt dat ik er artrose in heb. Mmm ja dat geeft veel pijn signalen af. Schoenen kan ik niet te lang aan hebben, want dat drukt dan op mijn knobbel van mijn voet. Door deze voetproblemen heb ik sinds 1 jaar semi-orthopedische schoenen. Ik hoopte dat de pijn weg zou trekken maar helaas. Het wordt erger.
We zijn hiervoor ook in het ziekenhuis geweest, ze zeiden of de schoenen nog meer aanpassen of toch een operatie aan mijn voet. Ieks een moeilijke beslissing, maar daar ga ik samen met mijn begeleidster van wonen mee over sparren.
Verder ben ik erg tevreden met wat ik allemaal bereikt heb, oké heb geen vriend maar toch veel wat mijn hart verlangt.
Ik heb afgelopen maand een lastige besluit moeten nemen, heeft me erg veel pijn gedaan. Maar ik heb er nu vrede mee.
1 ding weet ik wel. Er zal vast wel meer nieuwe dingen op mijn pad komen.
Ik wens jullie alle goeds toe voor 2022!!!
Gods zegen voor het nieuwe jaar.
Liefs Ilse
